Na hora de parir (III)

  

          Unha muller recén parida ha de ser moi ben coidada, e se ben na hora posterior non era ben que se atiborrase de comida, e a dieta limitábase a un caldo limpo de galiña, para “axudarlle a limpar o corpo”, si nos días seguintes, en que se reservaban para a nai manteiga e chocolate, pans de ovos e toda clase de lambetadas, tal son flans e ata comidas especiais, non só dados polos da casa, senón tamén en forma de galano da veciñanza e demais familiares  maiormente pensadas para repoñela e que non lle falte o leite á criatura.

Mais a pesar de tantos miramentos, segundo nos conta Estrabón, era costume entre os galaicos que as mulleres, despois de parir, lle cedesen o leito ó pai da criatura, o que se coñece como a covada, un costume que se recolle en Galicia e León ata as primeirías do século XX, como unha maneira de involucrar ó pai na crianza do recén nado.
       Pero non todos os coidados son para a nai, evidentemente o neno ou nena tamén requiren unha atención especial, e especialmente unha atención e coidados da memoria.