BOCA DE NACRE

Por Pura Tejelo

                          Ilustración P. Losada

A noite insomnia

Monóculo de nacre

Coa percepción inmediata de se querer atopar

No número de estrelas calcinadas,

Confundindo sono e vixilia

Para non mancar

A indixencia da nosa carne.

Marchar coa luz fugaz

Dunha ollada fortuita

Que acariña por uns instantes

A nosa contorna tan breve.

Liscar dos momentos híbridos

Boca nacrada probada tantas veces.

         (De Diálogo da Montaña e o sol)