Os Maios

           O mes das flores e das fillas de María, tamén é o mes en que a vella aínda queima o tallo, o mes das Floralia dos romanos e a Belteine dos celtas, a festa que lle daba paso a entrada do verán, e que en Galicia empeza co festexo dos Maios, esas construcción vexetais, orixinariamente con forma de cono, pero que agora se elaboran con diferentes figuras icónicas.

            Segundo Taboada Chivite, o Maio máis simple era un neno cuberto de hedras e flores que na compaña doutros nenos cantaban ó renacer da vida e á luminosidade destes días. En Irlanda era costume coroar de fores a unha moza. Pero, como dicimos, ó máis común hoxe en día son os conos piramidais que tamén se poden adornar con ovos e pans, e ás veces levan un neno dentro. 

E unha das máis curiosas variantes desta figura é a usada na bisbarra da Barbanza, onde antano se protexían con ramos de xesta en flor as embarcacións e os carros, máis hogano eses ramos coroan os vehículos, xa na antena do coche ou atados ós parachoques, como elemento protector contra o mal de ollo.