SUBMISAS

Por Pepe de Rocaforte

   

         Vólvome preguntar se estas colaboracións tocarán temas pouco acordes co contido xeral do blog, pero non me podo subtraer ás novas que a actualidade nos ofrece a diario.

            Estes días pasados, por exemplo, informábanos a prensa do inxusto acoso de feministas e progres a mon­señor Javier Martínez Fernández, arcebispo de Granada. E todo porque unha editora baixo o seu control, “Editorial del Arzobispado de Granada”, acaba de publicar un texto da escritora católica italiana Costanza Miriano, cun título que non ofrece dúbidas sobre a orientación do seu contido: “Cásate y sé sumisa”.

            Costanza Miriano alecciónanos no seu libro sobre o papel da muller nas relacións de parella. A muller debe aprender, dinos, a obediencia leal e xenerosa, a submisión, para poder ser feliz “incluso co seu marido”. ¿Resulta estraño? Pois é simple aplicación da doutrina bíblica, das normas de conducta dictadas directamente por Deus ós homes para o seu bo goberno.

            Vexamos se non o “Eclesiástico”, que por feliz coincidencia me cadrou ler nestes días: Á muller que non dá gusto ó seu marido escórdalle os brazos e amolécelle os xeonllos (25, 32). Se ela non camiña baixo a túa dirección, ofenderate diante dos teus inimigos (25, 35). Ela (se non a controlas como é debido), coma un camiñante con sede, aplicará a boca a toda fonte, e beberá a auga máis próxima, sexa cal for, e sentará en calquera esquina e abri­rá a súa alxaba a calquera flecha (26, 15). Metáforas preciosas, por certo. Etc., etc.

            Ademais ¿non nos di tamén a Biblia que no principio do mundo creou Deus ó home e como este se aburría fabricoulle unha muller para o seu solaz e distracción? Pois logo ¿de que nos escandalizamos? A publicación deste libro é consecuente coa doutrina bíblica. Non acusemos logo a monseñor Martínez, nin á súa editorial.

            Por certo ¿quen diría eso de eppur si muove?